Menu lewe
Aktywna turystyka
Krajobraz obszaru gminy Kruklanki ukształtowany został podczas ostatniego zlodowacenia bałtyckiego. Lodowiec, który kilkakrotnie nasuwał się i ustępował z tych terenów, pozostawił liczne ciekawe formy w postaci wyniesień morenowych i dolin erozyjnych. W kilkunastu takich obniżeniach znajdują się malowniczo położone jeziora, z których największe to GOŁDOPIWO, SOŁTMANY i ŻYWE. Większość jezior i jeziorek połączonych jest ze sobą ciekami wodnymi.
Urozmaicona rzeźba terenu oraz podłoże glebowe stwarzają korzystne warunki dla rozwoju różnych form roślinności: leśnej, łąkowej, wodnej, szuwarowej i innej. Dodatkowo tradycyjne gospodarstwa chłopskie z oryginalną zabudową pruską nadają okolicy niepowtarzalny charakter, tym bardziej, że gospodarstwa prowadzą często ekstensywną produkcję nie oddziaływujący tym samym szkodliwie na środowisko. Prawdziwą ozdobą i atrakcją gminy jest Puszcza Borecka.
Znaczne jej obszary charakteryzują się dużym stopniem naturalności. Są to w większości lasy liściaste i mieszane ze zwiększonym udziałem gatunków borealnych. Botanicy wyróżnili tu ponad 20 zespołów roślinnych, z których największe obszary zajmują grądy w swych różnych odmianach - lasy liściaste i mieszane na podłożu gliniastym z dominującymi gatunkami drzew takimi jak: dąb szypułkowy, grab zwyczajny, lipa drobnolistna, świerk pospolity, jesion wyniosły i inne.
Duży udział w leśnych zespołach roślinnych mają też świerkowe lasy mieszane i bory mieszane, a w obniżeniach terenu wilgotne i torfowe bory świerkowe, łęgi jesionowo-olszowe i olesy. W niektórych miejscach drzewostan liczy ponad 100 lat, a atmosfera tchnie prawdziwie pierwotnym lasem. Tereny te otoczone są ochroną rezerwatową. Największym jest położony centralnie w Puszczy rezerwat Borki. Niewątpliwą ozdobą wśród lasów są jeziora, np. Wolisko, liczne strumienie, torfowiska oraz rozległe łąki.
Rośnie tu wiele chronionych i rzadkich gatunków roślin: cis pospolity, wawrzynek wilczełyko, czosnek niedźwiedzi, wielosił błękitny, pięknie kwitnące storczyki jak podkolan biały i zielonawy oraz wiele, wiele innych. Bardzo interesujący jest też świat zwierząt. Wizytówką gminy jest żubr, który żyje tu na wolności w liczbie około 50-60 sztuk. Kilka osobników jest na stałe zamkniętych w specjalnej zagrodzie i można je podziwiać z tarasu widokowego. Pospolite są inne ssaki kopytne: sarna, jeleń, dzik. Żyją tu też łosie nieco rzadsze są duże drapieżniki: wilk (około 20 sztuk) oraz para rysi.
Pospolite natomiast są lisy, borsuki, kuny i inne drobne drapieżne zwierzęta. W Puszczy i jej pobliżu gniazduje około 140 gatunków ptaków. Ich występowaniu sprzyja bogactwo siedlisk. Niektóre są w Polsce rzadkie: bielik, orliki, kanie, rybołów, puchacz, bocian czarny czy dzięcioł białogrzbiety. Częste są żurawie i jarząbki. Bogate w awifaunę są jeziora z przyległymi trzcinowskami i terenami podmokłymi. Nad jeziorem Babka i Brożówka usłyszeć można wiosną charakterystyczne buczenie bardzo rzadkiego już dziś bąka.
Na jeziorach w wielkiej obfitości występują różne gatunki kaczek, perkozy, łyski, łabędzie i wiele innych. Przyroda roztacza swe uroki przed wzrokiem ciekawych obserwatorów, którzy sprawnie mogą poruszać się po wytyczonych ścieżkach rowerowych. Ostatnimi czasy wytyczono także trasę ścieżki przyrodniczo-edukacyjnej, na której możemy podziwiać i poznawać nie tylko przyrodnicze walory, ale także i historię gminy. Do dyspozycji turystów pozostają też inne nie oznakowane trasy, które przecinają pola, lasy i łąki.
Gmina Kruklanki położona jest na pograniczu trzech atrakcyjnych krain geograficznych, tj. Krainy Wielkich Jezior Mazurskich, Mazur Garbatych i Pojezierza Ełckiego. Przez jej teren przebiega droga łącząca Giżycko z przygraniczną Gołdapią (przejście graniczne).
Teren gminy stanowi połączenie lasów Puszczy Boreckiej, kilkunastu jezior i rzeki Sapiny, rozlokowanych w malowniczym, pagórkowatym krajobrazie. Główne atrakcje turystyczne stworzyła natura.
Na terenie gminy znajduje się czternaście bardzo czystych jezior z obowiązującą strefą ciszy. Największe z nich to: Gołdapiwo, Sołtmany, Kruklin i Żywy. Przez część z nich przepływa rzeka Sapina, stanowiąca atrakcyjny, 26-kilometrowy szlak kajakowy, łączący jezioro Kruklin z Mamrami.
Piękno Puszczy Boreckiej najlepiej poznamy wędrując lub jeżdżąc na rowerze po specjalnie oznakowanych trasach. W niej też spotkamy króla puszczy - żubra, którego można zobaczyć w zagrodzie obok leśniczówki Wolisko. Będąc na miejscu warto przemierzyć ścieżkę przyrodniczo-historyczno-edukacyjną o intrygującej nazwie „Odkryj z nami tajemnice Kruklanek”. Dobrze rozwinięta infrastruktura turystyczna, z bazą 1000 miejsc noclegowych, czyni z gminy Kruklanki doskonały punkt wypadowy do penetracji turystycznej interesujących okolic (Gierłoż, Stańczyki, Święta Lipka, Kanał Mazurski, Mamerki, Rapa) czy też uczestnictwa w ciekawych imprezach kulturalnych regionu (giżyckie "Szanty", mrągowski "Piknick Country", kruklanecka "Noc Kupały").
Urozmaicona rzeźba terenu oraz podłoże glebowe stwarzają korzystne warunki dla rozwoju różnych form roślinności: leśnej, łąkowej, wodnej, szuwarowej i innej. Dodatkowo tradycyjne gospodarstwa chłopskie z oryginalną zabudową pruską nadają okolicy niepowtarzalny charakter, tym bardziej, że gospodarstwa prowadzą często ekstensywną produkcję nie oddziaływujący tym samym szkodliwie na środowisko. Prawdziwą ozdobą i atrakcją gminy jest Puszcza Borecka.
Znaczne jej obszary charakteryzują się dużym stopniem naturalności. Są to w większości lasy liściaste i mieszane ze zwiększonym udziałem gatunków borealnych. Botanicy wyróżnili tu ponad 20 zespołów roślinnych, z których największe obszary zajmują grądy w swych różnych odmianach - lasy liściaste i mieszane na podłożu gliniastym z dominującymi gatunkami drzew takimi jak: dąb szypułkowy, grab zwyczajny, lipa drobnolistna, świerk pospolity, jesion wyniosły i inne.
Duży udział w leśnych zespołach roślinnych mają też świerkowe lasy mieszane i bory mieszane, a w obniżeniach terenu wilgotne i torfowe bory świerkowe, łęgi jesionowo-olszowe i olesy. W niektórych miejscach drzewostan liczy ponad 100 lat, a atmosfera tchnie prawdziwie pierwotnym lasem. Tereny te otoczone są ochroną rezerwatową. Największym jest położony centralnie w Puszczy rezerwat Borki. Niewątpliwą ozdobą wśród lasów są jeziora, np. Wolisko, liczne strumienie, torfowiska oraz rozległe łąki.
Rośnie tu wiele chronionych i rzadkich gatunków roślin: cis pospolity, wawrzynek wilczełyko, czosnek niedźwiedzi, wielosił błękitny, pięknie kwitnące storczyki jak podkolan biały i zielonawy oraz wiele, wiele innych. Bardzo interesujący jest też świat zwierząt. Wizytówką gminy jest żubr, który żyje tu na wolności w liczbie około 50-60 sztuk. Kilka osobników jest na stałe zamkniętych w specjalnej zagrodzie i można je podziwiać z tarasu widokowego. Pospolite są inne ssaki kopytne: sarna, jeleń, dzik. Żyją tu też łosie nieco rzadsze są duże drapieżniki: wilk (około 20 sztuk) oraz para rysi.
Pospolite natomiast są lisy, borsuki, kuny i inne drobne drapieżne zwierzęta. W Puszczy i jej pobliżu gniazduje około 140 gatunków ptaków. Ich występowaniu sprzyja bogactwo siedlisk. Niektóre są w Polsce rzadkie: bielik, orliki, kanie, rybołów, puchacz, bocian czarny czy dzięcioł białogrzbiety. Częste są żurawie i jarząbki. Bogate w awifaunę są jeziora z przyległymi trzcinowskami i terenami podmokłymi. Nad jeziorem Babka i Brożówka usłyszeć można wiosną charakterystyczne buczenie bardzo rzadkiego już dziś bąka.
Na jeziorach w wielkiej obfitości występują różne gatunki kaczek, perkozy, łyski, łabędzie i wiele innych. Przyroda roztacza swe uroki przed wzrokiem ciekawych obserwatorów, którzy sprawnie mogą poruszać się po wytyczonych ścieżkach rowerowych. Ostatnimi czasy wytyczono także trasę ścieżki przyrodniczo-edukacyjnej, na której możemy podziwiać i poznawać nie tylko przyrodnicze walory, ale także i historię gminy. Do dyspozycji turystów pozostają też inne nie oznakowane trasy, które przecinają pola, lasy i łąki.
Gmina Kruklanki położona jest na pograniczu trzech atrakcyjnych krain geograficznych, tj. Krainy Wielkich Jezior Mazurskich, Mazur Garbatych i Pojezierza Ełckiego. Przez jej teren przebiega droga łącząca Giżycko z przygraniczną Gołdapią (przejście graniczne).
Teren gminy stanowi połączenie lasów Puszczy Boreckiej, kilkunastu jezior i rzeki Sapiny, rozlokowanych w malowniczym, pagórkowatym krajobrazie. Główne atrakcje turystyczne stworzyła natura.
Na terenie gminy znajduje się czternaście bardzo czystych jezior z obowiązującą strefą ciszy. Największe z nich to: Gołdapiwo, Sołtmany, Kruklin i Żywy. Przez część z nich przepływa rzeka Sapina, stanowiąca atrakcyjny, 26-kilometrowy szlak kajakowy, łączący jezioro Kruklin z Mamrami.
Piękno Puszczy Boreckiej najlepiej poznamy wędrując lub jeżdżąc na rowerze po specjalnie oznakowanych trasach. W niej też spotkamy króla puszczy - żubra, którego można zobaczyć w zagrodzie obok leśniczówki Wolisko. Będąc na miejscu warto przemierzyć ścieżkę przyrodniczo-historyczno-edukacyjną o intrygującej nazwie „Odkryj z nami tajemnice Kruklanek”. Dobrze rozwinięta infrastruktura turystyczna, z bazą 1000 miejsc noclegowych, czyni z gminy Kruklanki doskonały punkt wypadowy do penetracji turystycznej interesujących okolic (Gierłoż, Stańczyki, Święta Lipka, Kanał Mazurski, Mamerki, Rapa) czy też uczestnictwa w ciekawych imprezach kulturalnych regionu (giżyckie "Szanty", mrągowski "Piknick Country", kruklanecka "Noc Kupały").
Liczba odwiedzin: 21918
